منبع انبساط یکی از متداول ترین اجزای سیستم های گرمایشی می باشد. از آنجائیکه آب یک ماده تراکم پذیر نیست با افزایش دما منبسط می شود و به همین خاطر نیاز به فضایی دارد تا بتواند حجم افزایش یافته را به آن هدایت کند. در صورت عدم پیش بینی و تعبیه منابع انبساط در سیستم های گرمایشی، فشار سیستم افزایش پیدا کرده و ممکن است به شیرها یا سیستم لوله کشی آسیب وارد نماید. در سیستم هایی که از منابع نوع باز استفاده می کنند این منابع در بالاترین نقطه سیستم قرار داده می شوند و با هوای آزاد ارتباط دارند. افزایش احتمالی اکسیداسیون و خوردگی و همچنین هدر رفت انرژی در کنار لوله کشی بالا، باعث ابداع سیستم های بسته منبع انبساط گردید. در این مبدل ها به جای هوا از گاز بی اثر ازت استفاده شده تا از آسیب های احتمالی ناشی از خوردگی جلوگیری شود. با گرم شدن و انبساط آب سیستم، بالشتک نیتروژن موجود در داخل منبع متراکم شده و اجازه می دهد تا آب بدون تغییرات قابل توجه در فشار سیستم منبسط گردد.