پمپ سانتریفوژ وسیله ای است.که انرژی چرخشی را از طریق چند پره ی چرخان(impleer).به سیال انتقال داده و آن را به حرکت در میاورد.مایعات در راستای محور پروانه وارد پمپ شده.و با نیروی گریز از مرکز تیغه های پروانه به بیرون از مرکز پمپ پرتاب میشود.این فرآیند سرعت و فشار سیال را افزایش داده.و آن را به سمت دهانه خروجی پمپ هدایت میکنند.محفظه ی پمپ بمنظور  محدود کردن مسیر ورودی سیال.جهت دهی به سیال برای خروج و نهایتا کند کردن .و کنترل سیال قبل از تخلیه  طراحی شده است.

پمپ سانتریفیوژ چگونه کار میکند.

پروانه ی پمپ سانتریفیوژ عنصری کلیدی در ساختار آن است. این قطعه از دسته ای تیغه های خمیده تشکیل شده که بین دو دیسک اصطلاحا ساندویچ شده اند.( پروانه ی بسته*. برای سیالات جذب کننده ی جامدات. پمپ باز یا نیمه باز( که تنها به یک دیسک متصل است.) ترجیح داده میشود.

سیال به قسمت پروانه از ناحیه ی وسط(چشم) وارد شده . و از محیط پمپ( بین تیغه ها) بیرون میرود. پشت ناحیه ی چشم. پروانه توسط یک شافت محرک به موتور متصل است. و تا سرعتی بسیار بالا چرخانده میشود.( عموما ۵۰۰ تا ۵۰۰۰ rpm) . حرکت دورانی پروانه به سیال شتاب داده .و بوسیله ی تیغه های پروانه بدرون محفظه ی پمپ فرستاده میشود.

محفظه ی پمپ های سانتریفیوژ در دو نوع وولت(volute) و دیفیوزر ساخته میشوند. هدف طراحی هر دو نوع آن ها این است .تا سیال با فشار تخلیه ای کنترل شده به بیرون فرستاده شود.

در نوع اول پروانه و محور خروجی اندکی با هم فاصله داشته .و با تشکیل یک قیف منحنی شکل سطح مقطع خروجی بیشتری را در اختیار سیال قرار میدهند.این حال به سیال اجازه میدهد.تا با فشار بیشتری ره به بیرون حرکت کند.

همین اصول در ساختار دیفیوزر ها حاکم است .با این تفاوت که سیال پس از عبور از چند تیغه ی ثابت راه خروج را می یابد.پمپ های دیفیوز را میتوان برای کاربردها. خاص طراحی  کرد. وبه همبن دلیل کارایی بسیار بالاتری دارند.پمپ نوع اول برای کاربردهای که شامل سیالات غلیظ است. مناسب هستند.

خصوصیات کلی پمپ های سانتریفیوژ

دو دسته کلی پمپ وجود دارد: سانتریفیوژ و جابجایی مثبت.در قیاس با نوع دوم، پمپ های سانتیفیوژ سرعت انتقال بالاتری داشته و سازگار با سیالات با ویسکوزیته ی پایین(کمتر از ۰٫۱ cp) هستند.در اکثر کارخانه های مواد شیمیایی، ۹۰% پمپ های از نو ع سانتیفیوژ میباشند.

محدودیت هایی پمپ های سانتیفیوژ

کار کردن درست پمپ سانتیفیوژ تماما به سارعت بالا و ثابت چرخش پروانه ی آن وابسته است.هنگامی که غلظت سیال بالا میرود به همان نسبت نیز کارایی پمپ سانتریفیوژ پایین می آیدزیرا غلظت بالا سرعت چرخش بالای پره ها را میطلبد تا سرعت انتقال سیال ثابت باقی بماند، در حالت کلی پمپ های سانتریفیوژ با سیالات غلظت پایین( ۰٫۱  تا ۲۰۰ cp ) سازگار هستند.موادی مانند گل و لای و روغن های با ویسکوزیته ی بالا میتوانند باعث ایجاد سایش در پمپ شده و به پمپ آسیب بزنند.پمپ های جابجایی مثبت با سرعت های نسبتا پایین کار کرده و از اینگونه آسیب ها مصون هستند.

محدودیت دیگری که پمپ های سانتریفیوژ دارند این است که نمتوانند در حالت خشک مکش داشته باشند.باید حتما با سیال تحت انتقال بالاصطلاح تماس ابتدایی داشته باشند.به همین دلیل در کارخانجاتی که انتقال سیال متناوبا قطع و وصل میشودپمپ کارایی خود را از دست میدهد. بعلاوه، اگر پمپ به نرخی متفاوت مکش داشته باشد،پمپ سانتریفیوژ نیز خروجی متفاوت خواهد داشت در حالی پمپ های جابجایی مثبت میزان خروجی ثابتی دارند.

عموما برای انتقال آب، حلال ها، مواد اورگانیک، روغن، اسیدها، بازها در تمامی صنایع و همچنین کشاورزی. در واقع در هر جا که نیاز به انتقال سیالات رقیق  میباشد، پمپ های سانتریفیوژ نیز حصور دارند.