توليد اقتصادي: فرايندي است که با استفاده از دادههاي نيروي کار، سرمايه،کالاها و خدمات تحت کنترل و مسئوليت يك واحد نهادي، به منظور توليد کالاها و خدمات ديگر انجام میگيرد.
توليد اقتصادي از ديدگاه حسا بهاي ملي: حد و مرز توليد در سيستم حسا بهاي ملي، محدودتر از حد و مرزکلیآن است. به دلايلي، آن دسته از فعالیتهای انجام شده توسط خانوارها که خدمات شخصي و خانگي را براي مصرف نهايي خود توليد می‌کنند، در سيستم حساب هاي ملي توليد محسوب نمی‌شود.کالاها: اشيايي فيزيكي هستند که براي آن ها تقاضا و امكان ايجاد حق مالكيت، وجود دارد و مالكيت آ ن ها مي تواند از طريق مبادله در بازار، از يك واحد نهادي به واحد نهادي ديگر منتقل شود.محصول ناخالص داخلي: محصول ناخالص داخلي، نتيجه نهايي فعاليت هاي اقتصادي واحدهاي توليدي مقيم يك کشور در يك دوره زماني معين است. محصول ناخالص داخلي به سه روش توليد، هزينه و درآمد محاسبه مي شود.

مصرف واسطه: ارزش کالاها و خدمات مصرف شده در جريان توليد، به استثناي مصرف سرمايه ثابت است.​

مصرف سرمايه ثابت: مصرف سرمايه ثابت، عبارت ازکاهش ارزش جاري موجودي دارایی‌های ثابت است که در اثر از بين رفتن فيزيكي، از مد افتادگي عادي و حوادث معمولي، در دارایی‌های تحت مالكيت و مورد استفاده يك توليدکننده در يك دوره حسابداري، پديد می‌یاید. مصرف سرمايه ثابت جزو ه هزینه‌های توليد است ولي مصرف واسطه محسوب نمي شود. اين هزينه شامل ارزش دارايي هاي ثابت تخريب شده در نتیجه جنگ يا حوادث استثنايي که به ندرت پيش می‌یایند، از قبيل بلاياي طبيعي عمده نمي شود

قلمرو اقتصادي: قلمرو اقتصادي يك کشور، عبارت از مرزهاي جغرافيايي است که توسط دولت اداره مي شود و در داخل آن، افراد،کالاها و سرمایه‌ها میتوانند آزادانه جابه جا شوند. قلمرو اقتصادي شامل بندهاي زير نيز مي باشد:

الف- محدوده هوايي، آبهاي داخلي، آ بهاي ساحلي و فلات قاره که انحصارحق ماهيگيري و استخراج و بهره برداري از نفت و ساير معادن آن متعلق به کشور مورد بحث است.

ب- قلمرو سياسي کشور در ساير نقاط جهان که طبق موافقتنامه هاي سياسي، براي اهداف سياسي، نظامي و ساير اهداف اجاره یا تملک شده باشد.

- مناطق آزاد، انبارهاي گمرکی يا کارخانه‌هایی که توسط بنگاه هاي واقع درکرانه‌های ساحلي اداره مي شوند و تحت مقررات گمرکی کشور مورد نظر می باشند.

​ارزش افزوده: ارزش افزوده، ارزش اضافي ايجاد شده در جريان توليد است. تفاوت بين ارزش ستانده و مصرف واسطه در هر فعاليت اقتصادي را ارزش افزوده ناخالص می‌گویند. پس ازکسر مصرف سرمایه ثابت از ارزش افزوده .ناخالص، ارزش افزوده خالص به دست میاید.