توليد اقتصادي از ديدگاه حسا بهاي ملي: حد و مرز توليد در سيستم حسا بهاي ملي، محدودتر از حد و مرزکلیآن است. به دلايلي، آن دسته از فعالیتهای انجام شده توسط خانوارها که خدمات شخصي و خانگي را براي مصرف نهايي خود توليد می‌کنند، در سيستم حساب هاي ملي توليد محسوب نمی‌شود.
مي شوند:
١- شرکت هاي مالي
٢- شرکت هاي غير مالي
٣- دولت
۴- مؤسسات غير انتفاعي در خدمت خانوارها
۵- خانوارها
مصرف واسطه: ارزش کالاها و خدمات مصرف شده در جريان توليد، به استثناي مصرف سرمايه ثابت است.
مصرف سرمايه ثابت: مصرف سرمايه ثابت، عبارت ازکاهش ارزش جاري موجودي دارایی‌های ثابت است که در اثر از بين رفتن فيزيكي، از مد افتادگي عادي و حوادث معمولي، در دارایی‌های تحت مالكيت و مورد استفاده يك توليدکننده در يك دوره حسابداري، پديد می‌یاید. مصرف سرمايه ثابت جزو ه هزینه‌های توليد است ولي مصرف واسطه محسوب نمي شود. اين هزينه شامل ارزش دارايي هاي ثابت تخريب شده در نتیجه جنگ يا حوادث استثنايي که به ندرت پيش می‌یایند، از قبيل بلاياي طبيعي عمده نمي شود
قلمرو اقتصادي: قلمرو اقتصادي يك کشور، عبارت از مرزهاي جغرافيايي است که توسط دولت اداره مي شود و در داخل آن، افراد،کالاها و سرمایه‌ها میتوانند آزادانه جابه جا شوند. قلمرو اقتصادي شامل بندهاي زير نيز مي باشد:
الف- محدوده هوايي، آبهاي داخلي، آ بهاي ساحلي و فلات قاره که انحصارحق ماهيگيري و استخراج و بهره برداري از نفت و ساير معادن آن متعلق به کشور مورد بحث است.
ب- قلمرو سياسي کشور در ساير نقاط جهان که طبق موافقتنامه هاي سياسي، براي اهداف سياسي، نظامي و ساير اهداف اجاره یا تملک شده باشد.
ارزش افزوده: ارزش افزوده، ارزش اضافي ايجاد شده در جريان توليد است. تفاوت بين ارزش ستانده و مصرف واسطه در هر فعاليت اقتصادي را ارزش افزوده ناخالص می‌گویند. پس ازکسر مصرف سرمایه ثابت از ارزش افزوده .ناخالص، ارزش افزوده خالص به دست میاید.
