خلاصه مطالعات امکان‌سنجی (طرح توجیهی) تولید بایو اتانول

یکی از مهمترین مسائلی که به طور روزمره کلیه کشورهای جهان با آن سروکار دارند، مسئله تامین انرژی می‌باشد. کاهش ذخایر منابع فسیلی و افزایش قیمت نفت و فرآورده‌های آن از یک سو و لزوم توجه به کاهش آلودگی‌های زیست محیطی ناشی از سوخت‌های فسیلی از سوی دیگر، کشورهای جهان را ترغیب به استفاده از انرژی‌های تجدیدشونده و پاک نموده است. از جمله منابع تجدیدشونده که امروزه مورد توجه بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است، سوخت‌های زیستی (Biofuels) می‌باشند. یکی از مهمترین انواع سوخت‌های زیستی، بیواتانول (Bioethanol) می‌باشد که از ضایعات محصولات کشاورزی همچون نیشکر،گندم، ذرت و چغندر قند تولید می‌گردد.
بدون شک انرژی یکی از مهمترین چالش‌های فعلی و آینده بشر می‌باشد. دسترسی به منابع انرژی قابل اتکا از نگرانی‌های همیشگی انسان بوده و میزان مصرف انرژی یکی از نشانه‌های رشد اقتصادی و یا کار کردن اقتصادی هر کشور محسوب می‌شود. در همین راستا هرگونه تغییر بنیادی در نظام تولید و مصرف انرژی منجر به بروز تغییرات اساسی در تمدن انسانی خواهد شد.
به نظر می‌رسد که جامعه صنعتی مبتنی بر سوخت‌های فسیلی یا تمدن نفتی در دهه‌های آینده جای خود را به الگوهای جدیدی خواهد داد. بررسی‌ها نشان می‌دهد در طی سه دهه اخیر با وجود نوسانات متعدد ناشی از تغییر در عرضه یا قیمت سوخت، صنعت سوخت گیاهی روندی روبه رشد داشته و به ویژه در دهه اخیر بسیاری از کشورهای جهان توسعه این صنعت را آغاز نموده‌اند.
سوخت‌های زیستی در سال‌های اخیر در کشورهای توسعه‌یافته به یکی از استراتژی‌های مهم و اصلی تبدیل شده است. این نگاه ناشی از اثرات تغییر آب وهوا است زیرا یکی از عوامل اصلی تغییر آب وهوا انتشارگاز CO2 است. بطور کلی سوخت‌های فسیلی و جنگل‌زدایی دو منبع اصلی تولید گاز CO2 در جهان محسوب می‌شوند. در این میان 25% کل CO2 منتشر شده ناشی از سوخت‌های فسیلی و 18% ناشی از جنگل‌زدایی است. حمل ونقل و ساخت‌وساز در مرحله بعدی و فعالیت‌های کشاورزی با 11% در پایین‌ترین مرحله قرار دارد.
CO2 با ایجاد حصاری در اطراف کره زمین مانع خروج حرارت به جو و سبب گرم شدن زمین می‌شود. در واقع اصلی‌ترین عامل گرم شدن کره زمین انتشار گاز CO2 است که خشک‌سالی‌ها، سیلاب‌های تند، طوفان‌های وحشتناک و دیگر رخدادهای ناگوار طبیعی را در جهان رقم می‌زند و در نتیجه امنیت غذایی به مخاطره می‌افتد. دانشمندان معتقدند اگر برای پیشگیری از انتشار گاز CO2 چاره‌اندیشی نشود گرم شدن زمین روندی شتابناک خواهد گرفت و نتیجه چنین روندی چیزی جز تخریب محیط زیست و تهدید چرخه حیات نخواهد بود. به همین دلیل بسیاری از کشورها بر اساس کنوانسیون‌های بین المللی و پروتکل کیوتو ملزم به اتخاذ روش‌هایی برای کاهش انتشار CO2 شده‌اند. با این رویکرد استفاده از تکنولوژی‌های نو برای تامین انرژی، تولید سوخت، سوخت‌وساز و صنعت بحث روز دنیا شده است. تکنولوژی‌هایی که با محیط زیست سازگار باشند و CO2 کمتری را منتشر کنند. دولت‌ها با در پیش گرفتن سیاست‌های نیرومندتری برای جلوگیری از تغییر آب‌وهوا می‌توانند این روند تصاعدی را کند کرده و در نهایت میزان گازهای گلخانه‌ای در جو را تثبیت کنند. سیاست‌های مناسبی که درباره مساله تغییر آب‌وهوا طراحی شده باشند می‌توانند جزء جدایی‌ناپذیر توسعه پایدار باشند مسیرهای توسعه پایدار می‌تواند تصاعد گازهای گلخانه‌ای را کاهش دهد و از آسیب‌پذیری در برابر تغییرات آب‌وهوا کم کند. کاهش تصاعد گازهای گلخانه‌ای نیازمند کمک از همه بخش‌های اقتصادی است. استفاده از فناوری‌های پاک‌تر و افزایش بازدهی انرژی می‌تواند راه حل‌های برد-برد بوجود آورد و رشد اقتصادی و مبارزه با تغییر آب‌وهوا را در کنار یکدیگر امکان‌پذیر سازد. دولت‌ها لازم است مجموعه‌ای از انتخاب‌های مربوط به انرژی را ارتقا دهند این انتخاب‌ها می‌تواند شامل تشویق استفاده از گاز طبیعی در برابر سوخت‌های فسیلی است که CO2 بیشتری تولید می¬کنند و همچنین فناوری¬های کامل مربوط به انرژی‌های تجدیدشدنی مانند برق و انرژی آبی، انرژی حاصل از سوزاندن چوب و زمین گرمایی باشد. سایر منابع تجدیدشدنی می‌تواند شامل تهویه هوا به کمک انرژی خورشید، گرفتن برق از امواج و سلول‌های خورشیدی نانوتکنولوژی (ریز فناوری) باشد، اگر چه همه این‌ها هنوز به توسعه و پیشرفت بیشتر از جهت فنآوری یا تجاری نیاز دارند. انتخاب دیگر می‌تواند فناوری جذب و ذخیره¬سازی کربن باشد که شامل جذب کربن CO2 قبل از آنکه بتواند در جو متصاعد شود، انتقال آن به محلی امن و جداسازی آن از جو برای مثال با ذخیره کردن آن در لایه‌های زمین. در همین راستا جایگزین کردن سوخت‌های زیستی به جای سوخت‌های فسیلی در دستور کار قرار گرفته و اکنون بسیاری از کشورها در این زمینه سرمایه‌گذاری کرده و با جدیت آن را دنبال می‌کنند. یعنی تلاش می‌کنند سوخت پاک شامل انرژی‌های پاک مثل انرژی خورشید، انرژی بادی، انرژی آبی و انرژی ناشی از گیاهان را جایگزین سوخت فسیلی کنند.
سوخت‌های گیاهی به فرآورده‌هایی با منشا گیاهی یا جانوری گفته می‌شود که می‌توانند به عنوان جایگزین بنزین و گازوئیل در خودروها و یا دستگاه‌های مشابه استفاده شوند. بهترین مصادیق سوخت‌های گیاهی بیواتانول، بیودیزل، بیومتان و بیومتانول می‌باشد. دو نکته در مورد سوخت‌های گیاهی حائز اهمیت است اول اینکه سوخت‌های گیاهی از سوزاندن مستقیم مواد گیاهی مانند سوزاندن چوب بدست نمی‌آید. دوم اینکه موادی مانند نفت نیز بقایای میکروارگانیزم موجودات زنده محسوب می‌شوند اما در طبقه‌بندی به آنها سوخت‌های فسیلی گفته می‌شود. در حال حاضر برخی کشورهای تولیدکننده و مصرف‌کننده سوخت‌های گیاهی در جهان عبارت‌اند از:
برزیل، استرالیا، کانادا، چین، کلمبیا، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، هند، جامائیکا، مالاوی، لهستان، آمریکا و... در تمام جایگاه‌های سوخت‌گیری این کشورها بیواتانول به فروش می‌رسد. آمریکا در موقعیت بعدی قرار دارد. به خاطر تولید و مصرف انرژی در سال‌های اخیر بازار مصرف سوخت‌های گیاهی در آمریکا رشد بیشتری پیدا کرده است.

در ادامه خلاصه‌‌ای از مطالعات امکان‌سنجی (طرح توجیهی) تولید بایو اتانول ارائه شده است.